Κερδίζει όποιος πεθάνει με τα περισσότερα;

'Η πάλη των τάξεων καλά κρατεί, απλά η δική μου τάξη κερδίζει κατά κράτος''.

Γουόρεν Μπάφετ

Για την εφαρμογή μιας προοδευτικής πολιτικής, το δημόσιο έλλειμμα είναι βασικός παράγοντας ανάπτυξης. 

Ο προϋπολογισμός μακροπρόθεσμα ισοσκελίζεται μέσα από την προοδευτική φορολόγηση του παραγόμενου πλούτου. 

Τροχοπέδη στην άσκηση αυτής της πολιτικής είναι ο τόκος, άρα το επιτόκιο δανεισμού μιας χώρας είναι πολύ σημαντική παράμετρος σε ότι αφορά την ανάπτυξη και την οικονομική της ανεξαρτησία.

Η ρευστότητα και κατ' επέκταση η ταχύτα κυκλοφορίας του χρήματος, είναι κατ' αντιστοιχία η καρδιά και το αίμα της οικονομίας. Συνεπώς, για να εφαρμοστεί μια προοδευτική πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να θεσμοθετηθούν δύο πράγματα:

1. Ο όγκος και ο χρόνος του κεφαλαίου που αποταμιεύεται, πρέπει να είναι συγκεκριμένος και εκ των προτέρων καθορισμένος.

2. Ο φόρος, σε ότι αφορά τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές - το μέρισμα δηλαδή που αποδίδουν οι ιδιωτικές τράπεζες στο κράτος - πρέπει να είναι σε τέτοιο ύψος, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στο κράτος να παράγει και να υποστηρίζει κοινωνικές πολιτικές.

Εκτός κι αν τελικά κερδίζει, όποιος πεθάνει με τα περισσότερα...