Οι ταχυδακτυλουργοί της αρπαχτής ζητούν να επικυρώσουμε την ηλιθιότητα

Η Ελλάδα μπορεί να ανήκει στην Ε.Ε. από το 1981 αλλά ουσιαστικά ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει θεσμούς αντίστοιχου επιπέδου με των άλλων ευρωπαϊκών κρατών. Σήμερα όλοι βιώνουμε τις συνέπειες της κατάρρευσης της Ελληνικής Πολιτείας σε θεσμικό επίπεδο και οι περισσότεροι από εμάς καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η δημοκρατία μας είναι εικονική.

Η διαπίστωση αυτή μετατρέπει την ελληνική πολιτική να μοιάζει μ’ ένα ηλίθιο θεατρικό έργο, στο οποίο ακόμη και ο πιο ταλαντούχος πρωταγωνιστής καταντά βλάκας, ενώ ο λαός καλείται περιοδικώς, στην εκάστοτε εκλογή, να επικυρώνει την ηλιθιότητα.

Χωρίς θεσμοθετημένα όργανα και δομές τα πάντα κρέμονται από το πολιτευτή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και ο πιο άσημος πολιτικός γιγαντώνεται μέσα στο χάος, γίνεται ένας θεοποιημένος άρχοντας, που λύνει και δένει κατά βούληση, που ανάγει την δημόσια περιουσία σε δική του και την εκμεταλλεύεται προς ίδιον όφελος, που δημιουργεί εκλογική πελατεία για την επανεκλογή του και που τέλος θανατώνει κάθε δημιουργική προσπάθεια αν δεν ωφελείται ο ίδιος.

Έχει επικρατήσει ο φαύλος, που άλλα λέει, άλλα εννοεί και άλλα πράττει, ο καιροσκόπος πολιτικάντης, στον οποίο όλοι υποκλίνονται για να κάνουν την δουλειά τους, αλλά όλοι απεχθάνονται και φτύνουν όταν τους δίνεται η ευκαιρία. Ο πολιτικάντης, συνήθως μπλεγμένος σε οικονομικά σκάνδαλα και γενικότερη διαφθορά, πάντοτε επιπλέει, ουδέποτε δε τιμωρείται, διότι αυτός ο ίδιος αποφασίζει αν θα δικαστεί.

Και έχουμε φτάσει στην οδυνηρή κατάσταση που ταχυδακτυλουργοί της αρπαγής γίνονται κοινωνικό παράδειγμα και εθνικοί ήρωες. Κατέρχονται μάλιστα με περισσή αγαθοφάνεια προς τον λαό να μας ζητούν την ψήφο στο όνομα του εθνικού καλού. Την επομένη βέβαια των εκλογών ξεχνούν και το εθνικό καλό και εμάς.