Επιστροφή Καραμανλή: ‘’Mια επίφαση δημοκρατικής νομιμότητας’’
Σήμερα στο Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα οι Βουλευτές ψηφίζουν υπό το ασφυκτικό βάρος της κομματικής πειθαρχίας. Στην πράξη δηλαδή οι αποφάσεις λαμβάνονται από τις ηγεσίες των κομμάτων, τα οποία συνήθως εξυπηρετούν εκείνους που τα χρηματοδοτούν.
Συνάμα οι θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού καταλαμβάνονται από ημετέρους, με συνέπεια η απόσταση ανάμεσα στη λαϊκή βούληση από τις αποφάσεις της ηγεσίας, να είναι τεράστια. Άμεση συνέπεια η συρρίκνωση της Δημοκρατίας μας.
Εκ’ του αποτελέσματος λοιπόν, συνάγεται το συμπέρασμα πως η επιστροφή Καραμανλή ουσιαστικά το μόνο που προσέφερε ήταν μια επίφαση δημοκρατικής νομιμότητας. Η Ε.Ο.Κ. το 1981 μας έδωσε μεν ένα περίγραμμα θεσμών, χωρίς όμως εμείς να καταφέρουμε ποτέ να διασφαλίσουμε την εύρυθμη λειτουργία τους. Ευθύνες έχει και το ΠΑΣΟΚ, δεδομένου ότι δεν αξιοποίησε όσο θα έπρεπε τις ευκαιρίες της εποχής, για μια υγιή πολιτική και οικονομική εξέλιξη.
Η περίοδος Σημίτη χαρακτηρίστηκε από το γεγονός ότι απέκτησαν υπέρμετρη ισχύ οι μεγαλοεκδότες, οι καναλάρχες, οι τράπεζες και το «αεριτζίδικο» κεφάλαιο που τελικά διέλυσε κάθε παραγωγική προσπάθεια.
Η ΝΔ ανέλαβε ξανά το 2004. Έως και σήμερα βιώνουμε μια πολιτική ατολμία για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και την αναπαραγωγή των ίδιων χρόνιων προβλημάτων της διαφθοράς και του κομματικού κράτους. Οι θεσμοί καταρρακώνονται, καθώς τρανταχτά σκάνδαλα παραπέμπονται στη δικαιοσύνη η οποία και τα θάβει.
Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης έγινε προσπάθεια να σωθούν οι τράπεζες, ενώ ο κόσμος που βιώνει την κοινωνική εξαθλίωση αφέθηκε στη τύχη του. Τα σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας είναι πλέον οφθαλμοφανή.
H Μεταπολίτευση θα όφειλε να αποτελεί μία διαρκή διαδικασία ισχυροποίησης των θεσμών και υγιούς κοινωνικού μετασχηματισμού. Στην Ελλάδα όμως η πολιτειακή μεταβολή πρακτικά σημαίνει πως αντικαταστήσαμε τη βασιλική δυναστεία με μια ελιτίστικη κοινοβουλευτική δικτατορία.
Σχόλια