Όλα βαίνουν καλώς, εναντίον μας...

Εικόνα δανεική από το χειμώνα:

Κυκλοφορούν όλες με τα πόδια, κουκουλωμένες σε μάλλινες καρό ζακέτες, μαύρες μπότες, τσάντα και καπέλο. Σε μια περίοδο limit down, μολύβι μοντγκόμερι χαμογελάει σε ριγωτό κολάν. Ασχημούλες, μικροσκοπικές, δυσανάλογες, αντικειμενικά ένα χάλι.

’’Χάρηκα για τη γνωριμία’’, γρήγορα flash back στην άνοιξη. Τώρα.., βρίσκομαι κανονικά στο τώρα!

Όλη η παραλία ατέλειωτα νούμερα που πάνε κι έρχονται, κορίτσια χωρίς στυλ, άδεια σουτιέν, μπύρες στα όρθια, ιλουστρασιόν γραμμάρια σε φανταχτερή πασαρέλα.

Ελίσσομαι ανάμεσα στις κοινωνικές υποχρεώσεις και σε γυναίκες ενδεδυμένες τη στολή εξόδου – μαύρο μπούστο, ξεπλυμένα αξεσουάρ, μαύρο τακούνι. Ωραίο να αρέσεις, βαρετό να μη καταλαβαίνεις γιατί αρέσεις. 

Συμπυκνωμένη σεξουαλική καρατόμηση. Κι όμως το πρόβλημα δεν είναι στη διαχείριση της κυκλοφορίας των οπισθίων μας, το πρόβλημα εντοπίζεται στους αδαής και στα κορίτσια που δεν τολμούν να προχωρήσουν πέρα από το στάδιο βαφή με wella, που θυμίζει ξανθό απελπισμένης δικηγόρου. Ανόητη προσπάθεια να στηρίξουν τα ποθητά όνειρα τους, πάνω σε έναν δωδεκάποντο γκρεμό. Kολλητό, δερμάτινο, μίνι φόρεμα, κωδικός βυζί – μπούτι, κλπ…

Τελευταία μένω σε ένα νεοκλασικό κωλόσπιτο στο κέντρο. Συνήθως τα πίνω μόνος στα μπαρ, φλερτάρω δίχως ανταπόκριση, συνομιλώ με καλόγριες που συναντώ στο supermarket, πρόσφατα βίωσα και μια αποτυχημένη απόπειρα να κοιμηθώ με μια πόρνη της νομικής.

Κάπως έτσι και χθες κατηφόρισα για το Diem. Είναι το στέκι μου. Εκεί μαζεύονται καθημερινά όλοι οι κόπανοι. Πουθενά αλλού δεν θα βρείς τόσους κάλπηδες μαζεμένους, να καπνίζουν και να χαχανίζουν μεγαλόφωνα, έτσι ώστε ο καθένας που τους ακούει να λέει, τι έξυπνοι καλέ που είναι αυτοί…

Μια φαινομενικά συνεσταλμένη σερβιτόρα, ήρθε για να πάρει παραγγελία. Σεμνότητα του κερατά, μου τη βάρεσε κατακέφαλα. Άλλη μια πρόταση γάμου που πρέπει να κάνω, σκέφτηκα. ¨Go get the butter¨ της είπα και θυμήθηκα τη Σναϊντερ στα τέσσερα. Κανονικά, έπρεπε να έχω σταματήσει να παίζω με τις Barbie. Πάει καιρός που πέρασα τα τριάντα.

Μια μεζούρα αρσενικό, μια μεζούρα θηλυκό, και δύο δάκτυλα στο σεϊκερ της κιλότας της. Όταν έχεις πιεί, οι γυναίκες φαίνονται πολύ πιο ελκυστικές. Όταν δεν υπάρχει έρωτας και όταν δεν προδιαγράφεται να υπάρξει, λόγω της πλήρους ασυμβατότητας με τη γυναίκα απέναντί σου, τον αναπληρώνει το αλκοόλ.

Όταν το αλκοόλ αρχίζει να ρέει στις φλέβες σου και τελικά κατακλύζει τον εγκέ-φαλλό σου, τότε όλες οι γυναίκες μοιάζουν τόσο καλοφτιαγμένες και τέλειες, όσο η απόδειξη του πυθαγόρειου θεωρήματος. Η πραγματικότητα δε, ωραιοποιείται τόσο, όσο χρειάζεται για να προαχθεί μια γυναίκα από ¨ανθυποβίζιτα¨, στη πριγκίπισσα που θα ήθελες να κοιμηθεί μαζί σου. 

Αυστηρώς όμως για ένα βράδυ. Το πρωί ντύνεσαι και φεύγεις. Πάντα κύριος, όχι τόσο περήφανος βέβαια για τα μειωμένα σου στάνταρ, αλλά, ΟΚ, είχες πιεί λιγάκι.

''Do you have the time – to listen to me whine – about nothing and everything all at once – i am one of those melodramatic fools…'', κουδούνισε το κινητό μου. Ήταν η Σίσσυ.

-Είσαι για ένα ποτό;

-Είμαι είδη έξω!

-Στο Diem είσαι;

-Ναι.

-Έρχομαι, περίμενε.

Λίγη ώρα μετά ¨έσκασε¨ στο μπαρ η Σίσσυ.

-Μα που ακούστηκε να σας κάνουν καμάκι οι γυναίκες;

Γύρισα και την κοίταξα.

-Ωραία μάτια.

-Έχουν το χρώμα του Ειρηνικού Ωκεανού, γι΄ αυτό τα διάλεξα.

Κάτι οι γεωγραφικές μου γνώσεις, κάτι η λατρεία μου για τον Ζακ Υβ Κουστώ, αλλά κυρίως τα υπέροχα ξανθά της μαλλιά, τα ατελείωτα πόδια και το υπέροχο μπούστο, με έκαναν να τη ρωτήσω:

-Έχεις ταξιδέψει στον Ειρηνικό;

-Όχι!

-Μα τότε πως ξέρεις ότι έχει αυτό το χρώμα;

-Έτσι έγραφε στο διαφημιστικό έντυπο των φακών, μου το είπε και η πωλήτρια, αυταπόδεικτο δεν είναι;

Ακολούθησε παύση. Την κοιτούσα. Μου άρεσε. Δεν ήταν για μένα, αλλά η ώρα είχε περάσει και το μόνο πράγμα που με περίμενε στο σπίτι, ήταν ο σκύλος μου o Τζακ. Πάτησα τελικά το mute στη φωνή της λογικής και ήπιαμε. Ήπιαμε και γίναμε κουνουπίδι. 

 

Το βράδυ κοιμηθήκαμε μαζί. Eγώ, εκείνη, οι εφτά βότκες που είχα κατεβάσει και ο Τζακ. Βότκες.., όπως όταν ήμουν φοιτητής. Εκείνη.., όπως όταν ήταν 30 χρονών.

Αποτοξίνωση; Την άνοιξη..!